Będą to "This Universe" Maiji R Raumanni, "Moskwa" Harakiri Farmers i "Mój Poland Drive" Magdy Przybysz.
"this universe" Maija Reeta Raumanni
koncepcja
i choreografia: Maija Reeta Raumanni we współpracy
z Marysią Stokłosą
występują: Maija
Reeta Raumanni, Marysia Stokłosa
muzyka: Marc
Ribot Y Los Cubanos Postizos: Aqui Como Alla & Choserito Plena,
Zygmunt Konieczny: Pornografia
w
wykonaniu Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia)
produkcja: Ehkä-production,
Maija Reeta Raumanni, Fundacja Burdąg
przy
wsparciu: Regional Arts Council of South-West Finland, Finnish
Cultural Foundation / South-West Finland Regional Fund.
„This
Universe” to utwór dla dwóch performerek, rozgrywający się w
niemal zupełnie białej scenografii. Zainspirowany ogólnie
przyjętymi prawdami i tekstami popularnonaukowymi. Na scenie zostaje
wykreowany tymczasowy, dziwny wszechświat. Spektakl budują
poetyckie działania i sceny, które są zabawą z pojęciem
wielkości i trwania. To swoista rzeczywistość, gdzie dwie postaci
konstruują wizualne i dźwiękowe krajobrazy.
"Moskwa" Harakiri Farmers
"Jej
twarz miała taki specyficzny, napięty wyraz, który czasem cechuje
neurotyków, czasami oznacza głód płciowy, a czasami jest po
prostu spowodowany intensywnym uprawianiem diety"
("Długie
pożegnanie" R. Chandler)
Reżyseria:
Wojtek Klimczyk
Choreografia
i taniec: Dominika Knapik
Muzyka:
Morton Feldman "Palais de Mari", wykonanie: Dobrochna
Krówka
Zrealizowano
w ramach stypendium z budżetu Ministra Kultury i Dziedzictwa
Narodowego
Moskwa
– duet tancerki i pianistki. Skupiona, minimalistyczna, nielinearna
narracja inspirowana „Trzema siostrami” Czechowa i postacią
Vivien Leigh. Tematem jest szaleństwo potraktowane jako teatralna
forma, gest sztuczności doprowadzony do maniakalnej precyzji. Taniec
i muzyka Mortona Feldmana zazębiają się możliwie najściślej
tworząc polifoniczną strukturę na granicy ekspresji i autyzmu.
Ostatnim spektaklem drugiego wieczoru będzie "Mój Poland Drive" Magdy Przybysz.
To
lecture dance performance o dzieciństwie w czasach komunizmu oraz
dorosłości w demokratycznej Polsce. Jego premiera miała miejsce w
ramach rezydencji Solo Projekt 2009 w Poznaniu. Od tego czasu jest
up-date'owany o najnowsze wątki polityczno-społeczne.
Mój:
rocznik'79- pokolenie pogranicza, którego dzieciństwo przypada na
czasy glębokiej komuny, a tak zwana dorosłość rozwija się
równolegle z demokracją.
Poland:
Polska, a zwłaszcza Kraków jako kontekst społeczny
Drive:Hm,
jakoś dziwnie się czuję ostatnio..
Muzyka-
Maanam „Who's that lipstick on the glass“, Józef Wybicki
„Mazurek Dąbrowskiego“ , Angelo Badalamenti: „Diner“,
Video-
EleKTro mOOn Vision - Elwira Wojtunik i Popesz Csaba Láng,
Reżyseria
światła- Jan Cybis
Opieka
artystyczna- Hooman Sharifi
Proces,
scenariusz, performance- Magdalena Przybysz
Produkcja-
Arts Stations Foundation
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz